Week 1

25-09-2016

Lieve mensen!

Daar ben ik weer. Bijna drie (!) weken en zero blogposts verder. Oops. Maar misschien juist wel een goed teken: in de tussentijd heb ik veel meegemaakt en gedaan, en ben ik goed op weg om een echte Sevillaanse inwoonster te worden. Zo woon ik nu (samen met twee gezellige huisgenoten) in een prachtig appartement in het centrum met de kathedraal (la Giralda) om de hoek, heb ik een week op de universiteit achter de rug, heb ik een abonnement op de stadsfietsen genaamd Sevici (afkorting Sevilla + bicicleta =fiets) en heb ik het Anadusische accent al een beetje onder de knie (Erasmusstudent, estudiante Erasmus, wordt hier uitgesproken als ehstudiann(t) era-mu, en geloof me dat staat ver af van het ‘zuivere’ Spaans).

Om jullie weer up-to-date te krijgen, zal ik deze weken even vrij globaal beschreven:

Week 1 (5 t/m 11 september): sinds het schrijven van mijn eerste blog ben ik hard opzoek gegaan naar een kamer, iets dat uiteindelijk veel lastiger bleek dan gedacht. Het zorgde dan ook voor een aantal dipjes, maar eigenlijk viel het reuze mee. Hoewel ik tientallen berichten heb gestuurd naar kamereigenaren en veel rondgebeld had kreeg ik amper respons. Nog wel drie bezichtigingen gehad trouwens, maar die liepen allen tot niets uit (voorbeeldoorzaak: een kamer zonder raam. Wie bedenkt dat?!?). Na een week zoeken heb ik toch een kamer gevonden (en wat voor eentje), via een andere weg, namelijk via de aanwaai-manier (dit fenomeen zie je normaalgesproken over het algemeen vooral bij mensen die niet te hard hun best doen en relaxed blijven, niks voor mij dus). Ik heb er vrijwel niets tot niets voor gedaan. Via een whatsappgroep van Erasmusstudenten ben ik in contact gekomen met de Italiaanse Antonio, die het allemaal veel slimmer aanpakte dan de meesten: zijn plan was om in tegelstelling tot alleen een kamer te huren een heel appartement te huren en de kosten te delen met een aantal andere studenten. Toen ik met hem in contact kwam had hij echter nog niets gevonden, dus ik had geen grote verwachtingen. Ik zette mijn eigen zoektocht voort tot hij op een bepaald moment een bericht stuurde met de vraag of ik mee zou willen naar een bezichtiging de volgende dag. Die dag werd mijn ‘lucky day’. We hadden een afspraak in de ochtend, maar de huisbaas was laat (erg verrassend hier in Spanje ha-ha) dus we gingen nog even wat ontbijten in een barretje in de buurt. Hier was ook Theresa, een heel lief en vrolijk Duits meisje dat ook nog op zoek was naar een kamer ook door Antonio was uitgenodigd om mee te gaan kijken. We waren allen erg hoopvol en toch wel een beetje gespannen ook. Op een gegeven moment belde de huisbaas (Francisco) dat we wel langs konden komen. We liepen erheen, belden aan, twee trappen op (segundo piso! Zie woorden van de week), de deur ging open, en het was liefde op het eerste gezicht! (om verwarring te voorkomen, geen liefde voor Francisco overigens die de deur open deed, maar voor zijn schitterende huis ). We waren alledrie meteen om. Het appartement had alles wat we ons maar konden voorstellen: ruime woonkamer eettafel en balkon, keuken, badkamer (zelfs met bad) en als kers op de taart een dakterras met wonderbaarlijk uitzicht (zie foto!).

Daarna ging alles heel snel. Ik heb mijn giga koffer van het hostel naar mijn nieuwe woonadres versleept (gelukkig maar een kleine tien minuten lopen en met hulp van Franka) en er dezelfde nacht nog geslapen.
Dit was alles vond plaats op zondag. Verder heb ik die week maar weinig bijzonders gedaan, aangezien de focus lag op het vinden van een kamer. Wel ben ik meegeweest naar alle bezichtigingen van Franka en Hannah, die uiteindelijk al eerder die week een kamer hadden. Door het vele rondlopen (en verdwalen) hebben we al veel van de stad gezien. Ook hebben we nog wat toeritische musts bezocht, zo zijn we op Las Setas geweest (wat een prachtig uitzicht over de stad opleverde) en daarnaast naar Plaza de España gegaan (net een decor uit een sprookje, zie foto’s!). En we zijn nog een aantal Erasmusbijeenkomsten/feesten gegaan.

Door de stress en inspanning die dat alles opleverde heb ik mijn blog een beetje links laten liggen, maar ik ben van plan het weer op te pakken! Vanaf nu hopelijk in de vorm van iets regelmatigere en compactere, en dus beter behapbare, stukken tekst. Aangezien deze blog weer enigszins uit de hand is gelopen schrijf ik morgen in een nieuw stuk verder over week twee.

Trouwens, nog iets dat ik graag met jullie wil delen: dit zijn twee (uiteraard Spaanse) liedjes die hier op het moment heel hip zijn, toevallig allebei over vervoersmiddelen. Luister maar en negeer vooral de foute videoclips :-)).

El taxi – Osmani Garcia ft. Pitbull -> https://www.youtube.com/watch?v=qRp3-D3SMwI
La bicicleta – Carlos Vives ft. Shakira -> https://www.youtube.com/watch?v=-UV0QGLmYys

Tot slot:
Palabras de la primera semana: piso, compañeros de piso, salir, visita, desayuno, terraza, (muy) chulo.

[Woorden van de eerste week: letterlijk verdieping, maar wordt vaak gebruikt als appartement, huisgenoten, uitgaan, bezichtiging, ontbijt, (dak)terras, heel leuk (jongerentaal).

Besos,
Annika